آشوب
Posted on می 27, 2020 - Filed Under آفتابی | Leave a Comment
صدایی در درون من به فریاد می رسد
نجوایی، مویه ای
و شیونی شاید
“نیستی” به تماشا می نشیند
زایشِ “هستی” را
واژه ها نطفه می بندند
جمله ها سر و شکل می گیرند
و اندیشه ها
– سرگردان میان دو “نیستی” –
بی آنکه جان یابند می میرند.
درون من، مادرِ سیاه بختی است
که آبستنِ همیشه ی واژه های از پیش مرده است…
صدایی در درون من به تکرار می رسد
نجوایی، مویه ای
و شیونی شاید
کسانی بر گورستان می گریند…
Comments
Leave a Reply